Partnerstwo w ramach projektu, w oparciu o przydzielone role oraz zadania, zamierza przetestować działania terytorialne, aby wesprzeć i usprawnić dynamikę kontaktów pomiędzy systemem szkolnym a populacją młodych ludzi (w wieku 11-18 lat) w celu ograniczenia zjawiska porzucania nauki.

Celem jest więc skonsolidowanie roli wszystkich podmiotów edukacyjnych oraz interesariuszy poprzez:

• przyczynienie się do redefinicji programów nauczania ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności życiowych poprzez badanie nieformalnych metod nauczania;
• testowanie nowego podejścia dydaktycznego, poradnictwa na wszystkich poziomach edukacji, w oparciu o kompetencje emocjonalne i umiejętności życiowe;
• weryfikowanie ścieżek szkolenia dla nauczycieli;
• doskonalenie mentoringu i usług doradczych poprzez wzmocnienie lokalnych sieci partnerskich w dziedzinie kształcenia i szkolenia;
• utworzenie sieci "pomocników procesowych", udostępnionych instytucjom z zamiarem  konsultacji, projektowania, monitorowania oraz ewaluacji programów szkoleniowych i nauczania w odniesieniu do potrzeb i życzeń beneficjentów (młodzieży, nauczycieli, pracodawców, władz lokalnych, uniwersytetów itp).
• Przeniesienie metodologii oraz skutecznych narzędzi do realizacji zaleceń w zakresie polityki na rzecz zwalczania zjawiska przedwczesnego kończenia nauki i odsiewu szkolnego;

“Umiejętności życiowe” stanowią innowacyjny element w świecie edukacji, reprezentują one “emocjonalny wymiar programu”. Uznanie ich oznacza utworzenie modelu służącego uaktualnianiu, kwalifikacji oraz stałemu kształceniu edukatorów; z zamiarem rozwijania wspólnego dialogu pomiędzy instytucjami i rynkiem pracy w celu zapewnienia stałego dostosowywania programów nauczania do środowiska pracy służących utrzymaniu i rozwojowi poziomu zatrudnialności.

• « poprz.
• nast. »